Μέλι και Υγεία
Θεραπευτικές ιδιότητες του μελιού
Τα τελευταία έτη η επιστημονική έρευνα έχει φέρει στο φως πολλές ευεργετικές ιδιότητες ενός τροφίμου που χρησιμοποιείται σε μεγάλες ποσότητες από τους Έλληνες, λόγω της αφθονίας της παραγωγής του στη χώρα μας.
Οι περισσότεροι το χρησιμοποιούν σαν τη γλυκαντική ουσία του πρωινού, με το γάλα, τον καφέ ή το τσάι, ή σαν επάλειψη στο ψωμί και τις φρυγανιές.
Οι ευεργετικές ιδιότητες που φέρει το μέλι για τον ανθρώπινο οργανισμό συνοψίζονται στις εξής:
- Μείωση των επιβλαβών συνεπειών της χημειοθεραπείας σε ασθενείς με καρκίνο
- Βελτίωση της στοματικής υγείας
- Υγιεινό συντηρητικό τροφίμων
- Ενίσχυση αντιοξειδωτικού συστήματος
- Βελτίωση αθλητικής απόδοσης
- Μια διεξοδική μελέτη των πιο πρόσφατων επιστημονικών ερευνών, καταδεικνύει ότι το μέλι μπορεί να καθυστερήσει την οξείδωση διαφόρων τροφίμων και κυρίως των κρεάτων για αρκετές ημέρες, καθιστώντας το ένα πολύ ποιοτικό συντηρητικό τροφίμων. Επιπρόσθετα, το μέλι φάνηκε να περιέχει παραπλήσιες ποσότητες αντιοξειδωτικών συστατικών με αρκετά φρούτα, συνεπώς είναι απαραίτητο συστατικό για την καταπολέμηση των βλαπτικών ελευθέρων ριζών στο σώμα μας. Έτσι η κατανάλωση μελιού προστατεύει από εμφάνιση καρκίνου, καρδιαγγειακών παθήσεων, ενώ συγκαταλέγεται στα τρόφιμα που καθυστερούν τη γήρανση.
Αναφορικά με την αθλητική απόδοση, οι επιστημονικές μελέτες δείχνουν ότι η πρόσληψη μελιού παρέχει άμεσα υδατάνθρακες, οι οποίοι βελτιώνουν την αντοχή, όπως και τα υδατανθρακικά ποτά ή gels που χρησιμοποιούνται ευρέως κατά τη διάρκεια διαφόρων αθλημάτων. Επιπλέον, η κατανάλωση μελιού σε συνδυασμό με ένα συμπλήρωμα πρωτεΐνης μετά από ασκήσεις με αντιστάσεις, βοηθά στη γρηγορότερη μεταφορά της πρωτεΐνης στις μυϊκές ομάδες, με αποτέλεσμα την καλύτερη μετασκησιακή αποκατάσταση.
Η καθημερινή μικρή κατανάλωση μελιού βοηθά στη συντήρηση σταθερών τιμών γλυκόζης στο αίμα. Τα αντιοξειδωτικά και κάποια άλλα συστατικά που περιέχονται στο μέλι φαίνεται επίσης να έχουν αντιβακτηριδιακή δράση, συνεπώς το μέλι μπορεί να βοηθήσει στην καταπολέμηση πεπτικών ελκών, μολύνσεων και φλεγμονών.
Συμπερασματικά, το μέλι σαν γλυκαντική ουσία φέρει σημαντικά πλεονεκτήματα σε σχέση με τη ζάχαρη και οφείλουμε να το εισάγουμε στη διατροφή μας σαν υποκατάστατο αυτής. Χρησιμοποιείστε λοιπόν το μέλι όσο περισσότερο μπορείτε και μειώστε την καθημερινή κατανάλωση ζάχαρης στο ελάχιστο.
Πηγή: www.iatronet.gr
Healing Properties Of Honey
Αντιβακτηριακή δράση: το μέλι έχει θεραπευτικές ιδιότητες. Είναι αντισηπτικό και μικροβιοκτόνο λόγω του υπεροξειδίου του υδρογόνου που περιέχει, της οξύτητάς του και της υψηλής συγκέντρωσης των ζαχάρων του. Βοηθά στην επούλωση των πληγών, σταματά το αίμα στις πληγές και τα τραύματα και προσφέρει ασηψία. Χάρη στις αντιβιοτικές και αλκαλικές ιδιότητές του βοηθά στην απολύμανση του στόματος και δεν δημιουργεί προϋποθέσεις τερηδόνας.
Μεταβολισμός: το μέλι συνιστάται κατά της παχυσαρκίας που οφείλεται στον ελαττωματικό μεταβολισμό, υπερινσουλινισμό και στην συγκράτηση νερού στους ιστούς.
Καρδιά-Κυκλοφορικό: η παρατεταμένη κατανάλωση μελιού από άτομα που πάσχουν από καρδιακές διαταραχές, έχει σαν αποτέλεσμα την βελτίωση της κατάστασης τους. Τα ζάχαρα του μελιού, ιδίως η γλυκόζη είναι απαραίτητα για τις συστολές του καρδιακού μυ και αποτελούν πηγή ενέργειας για την καρδιά. Ακόμη το μέλι με τη βοήθεια των ζαχάρων του και τις ακετυλοχολίνης διαστέλλει τα αγγεία και μειώνει την υπέρταση.
Αναιμία: το ποσοστό της αιμοσφαιρίνης, ιδίως σε παιδιά αυξάνει με την κατανάλωση μελιού κυρίως λόγω του σιδήρου και του χαλκού που περιέχει.
Στομαχοεντερικές παθήσεις: το μέλι είναι βασικά αλκαλική τροφή λόγω των μεταλλικών αλάτων που περιέχει. Η αλκαλικότητα αυτή μειώνει την οξύτητα του στομάχου. Το μέλι αποδεικνύεται πολύτιμο μέσο προστασίας κατά των ελκών του στομάχου και δώδεκα- δακτύλου. Τέλος το μέλι θεωρείται σαν ένα από τα καλύτερα φυσικά ελαφρά καθαρτικά.
Συκώτι: η γλυκόζη του μελιού συμπληρώνει τις εφεδρείες του γλυκογόνου του ήπατος. Το συκώτι είναι το εργοστάσιο του οργανισμού μας όπου συντίθενται χρήσιμες για τον οργανισμό ουσίες και αποικοδομούνται άλλες που είναι επικίνδυνες όπως οι τοξίνες. Η παρουσία γλυκογόνου ενισχύει αυτή την εργασία και αυξάνει την αντίσταση του οργανισμού στις μολύνσεις.
Νεφρά: το μέλι περιέχει πολύ λίγη πρωτεΐνη και σχεδόν καθόλου αλάτι, ουσίες που δεν επιτρέπονται σε άτομα που έχουν παθήσεις νεφρών. Εκτός αυτού το μέλι, σαν υπερτονικό διάλυμα γλυκόζης, δυναμώνει και ενισχύει τον οργανισμό και είναι διουρητικό.
Τέλος το μέλι λόγω του υψηλού ποσοστού φρουκτόζης σε συνδυασμό με τα ένζυμά του αποκαθιστά την νηφαλιότητα σε άτομα που βρίσκονται σε κατάσταση μέθης, ιδίως αν συνδυαστεί με χυμό λεμονιού.
Πηγή: www.diet-net.gr
What is Apiculture?
Apiculture is the management and study of honeybees.
Apiculture is the management and study of honeybees.
Apiculture is derived from the honeybee's Latin name Apis mellifera, meaning ‘honey gatherer’. Since bees do not collect honey but nectar from which honey is made, the scientific name should actually be Apis mellifica meaning ‘honey maker’.
Although apiculture refers to the honeybee, the vital role all bees play in the pollination of crops and flowering plants has caused apiculture to also include the management and study of non-Apis bees such as bumblebees and leafcutter bees.
Some 90 million years ago, flowering plants first appeared on earth. The wasp-like ancestors of bees took advantage of the food made available by flowers and began to modify their diet and physical characteristics.
Since then, flowering plants and bees co-evolved. This eventually led to a complete interdependence, meaning that flowering plants and bees cannot live and reproduce without each other.
Since then, flowering plants and bees co-evolved. This eventually led to a complete interdependence, meaning that flowering plants and bees cannot live and reproduce without each other.
The genus Apis is comprised of a comparatively small number of species including the western honeybee Apis mellifera, the eastern honeybee Apis cerana, the giant bee Apis dorsata, and the small honeybee Apis florea.
Honeybees are indigenous to the Eurasian and African continents and were introduced to the Americas and Australia by European settlers.
The western honeybee is comprised of some 24 races or sub-species. The African honeybee, sometimes referred to as ‘Killer bee’, is a race of the western honeybee and can therefore cross-breed.
Bees collect pollen and nectar. Pollen is the protein source needed for bee brood development while nectar is the carbohydrate source providing energy.
Nectar is a sugar solution produced by flowers containing about 80% water and 20% sugars. Foraging bees store the nectar in the ‘honey sac’ where the enzyme invertase will change complex sugars into simple sugars called mono-saccharides. Upon return to the hive, the foraging bee will disgorge the partially converted nectar solution and offer it to other bees. Housekeeping bees will complete the enzymatic conversion, further removing water until the honey solution contains between 14 – 20% water.
Honey is too dry for any microbes to live in. Honey is non-perishable and can be kept indefinitely in a cool, dry place.
The flavor, aroma and color of honey is determined by the floral source. For example, buckwheat honey is almost black while fireweed honey is almost colorless.
Unlike other bees, honeybees can communicate details about the location, quality and quantity of food sources. This allows honeybees to access and utilize food sources efficiently at great distances.
Honeybees maintain temperatures in the brood nest of between 30º C and 34º C, even in the middle of winter.
The honeybee colony is comprised of one queen, thousands of worker bees and a few hundred male bees called drones. Colony size varies according to season and condition of the colony.
Several diseases including viruses, various microbes and mites can affect the honeybee.
Honeybees are used in pollination and play a critical role in the production of many crops, representing a value of over $14 billion per year in North America.